Bir mart sabahı Ordu Çambaşı’na doğru hareket ediyoruz. Çabucak varacağımı düşünerek kahve içmemiş olmanın pişmanlığını yaşıyorum. Yollar sadece sitebize değil kavisli ve oldukça bozuk. Arkadaşım direksiyon sallayadursun; ben içimden nereden düştük bu yollara diye düşünüyor kendimce kem küm ediyorum. Her şey Çambaşı’na varınca son buluyor, bir ramazan ayında ezanın okunuşundan sondaki hazzı yaşıyorum. Bungalov evimize...