ADIN EYLÜL OLMALI
Bir sonbahar günü yağmurlardan sonra gelmelisin,
Adın Eylül olmalı.
Gülüşlerimin öldüğü o yerde, bana sen tebessüm etmelisin.
Ve ilkbaharın geleceğini gözlerinin derinliğinde görmeliyim.
Bana vermiş olduğun güllerin kurusunu, kitapların arasından çıkartıp yıllar sonra ellerine tutuşturmalıyım.
Sensiz adımladığım sokaklara karşı hoş geldin diye haykırmalıyım.
Bu geç vakit,
Bir demlik çayımız olmalı mesela.
Bensiz yazdığın hikayeleri okumalısın bana.
Sensiz dinlediğim türküleri mırıldanayım ben de sana.
“Al eline gök fırçayı göğümü maviye boya…”
“ Biz ayrılmadık seninle, hiç ayrılmadık sevginle…”
Yeni başlangıçların habercisi olmalısın.
Renkleri yeniden öğretmelisin bana.
Yeşilin, sarının, turuncunun ve kırmızının her tonunu hissettirmelisin.
Esen rüzgar sevgimizi aşılamalı çiçeklere,
Ve sen umudum olmalısın,
İlkbaharım…
Mesut Çaça
