Geç kalmışlığın telaşıyla sokakları adımlıyor, uzun bir Cebeci yokuşunun ardından apartmana ulaşıyoruz. Ciğerlerimiz yokuşa isyan bayrağını kaldırmışken zile basıyor ve kot 1 katına iniyoruz. Kapıyı bize Arif açıyor. Evin girişinde uzun bir hol var, holün sonunda ise salon bizi karşılıyor. Salonu biraz gözlemledikten sonra içinde iki odanın daha olduğunu görüyoruz. Ankara’daki çoğu ev böyle; odalar...

İndirmek için tıklayınız İnsanın Acı Kaybı   İnsandım ben… Yanlışıyla doğrusuyla, İyisiyle kötüsüyle, Zencisiyle beyazıyla, Türk’üyle Kürt’üyle, Laz’ıyla Çerkez’iyle.   İşte o zamanlar değerliydim. Pazara çıkmazdı yüzüm. Satıcım yoktu alıcım mı hak getire… Paha biçilmezdim ben. Kimse dokunmaya kıyamazdı bana. İnsanlıklarını kaybedeceklerini düşünürlerdi insanlar. Anlayacağınız herkes insanca yaşayıp gidiyordu. Bazen ölüm çalardı kapımı, az biraz...

Sabır,” sa-be-ra” kökünden ism-i mastar olup sözlükte; hapsetmek, tutmak, birini bir şeyden alıkoymak, cüret ve şecaat anlamlarına gelmektedir. Bununla beraber sükûnet, dinginlik, kendine hakim olma, sızlanmamak, yakınmamak, itidali muhafaza etmek, dili şikâyetten, uzvu yanlış hareketten korumak gibi anlamları da taşımaktadır. “Istıbar” katlanma, sabretme ve dişini sıkma gibi anlamlara gelirken “tesabbur” ıstıbarın başlangıcıdır. Yani tesabbur; sabretmeye...